Pura Vida continues…

Hmm.. oké, ik loop een beetje achter. Terwijl ik al lang en breed in Bolivia rondhobbel, moet ik mijn halve trip in Costa Rica nog afschrijven. Even graven dus weer. Waar waren we gebleven..?? Het groene gedeelte! In mijn tweede week van Costa Rica ging ik naar het binnenland. Hup de Jungle in!!

La Fortuna was nat, heel nat. Dat het regenseizoen is heb ik daar geweten. Zo ongeorganiseerd als ik ben was ik hier uiteraard niet op voorbereid, dus had ik in San Jose op aanraden van Alba snel nog even een regenjas gescoord. Dit bleek ten eerste wederom een rib uit mijn lijf (goedkoper dan $60 kon ik ze niet vinden), en ten tweede bleek het een windjack te zijn, dus weinig bestand tegen de hoosbuien van Costa Rica. Enfin…

Ook was ik heel even Koos Vriendloos. Mooi momentje dus om even pas op de plaats te maken, want het is makkelijk om lekker door te stomen met alles. Tijd voor wat administratieve rompslomp en voor wat spontane skype sessies.. jeuuhhh! 🙂

La Fortuna
In Fortuna bleek ik weer met 2 spaanse chica’s op een kamer te liggen, Irena en Olivia. Met hen en de Nederlandse Djura (ook een NHTV-er)  heb ik een heavy maar superleuke jungle trekking gedaan rondom de vulkaan El Arenal. Uiteindelijk natuurlijk die hele vulkaan niet gezien vanwege de mist. Maar dat even ter zijde… het was wel supercool om te doen! En onze gids was heel leuk. Na 6h flink klimmen en dalen konden we lekker chillen in de natural hot springs met een cocktailtje erbij. En als kers op de taart hebben we het kleurrijke kikkertje die voorop de Lonely Planet pronkt gespot!!

Dit kleurrijke kikkertje is het symbool van Costa Rica

Vulkaan El Arena, niet te zien!

Monteverde
Omdat het de volgende dag weer regende heb ik mijn biezen gepakt en ben ik doorgereisd naar Monteverde, een plaatsje 3 uur reizen vanaf La Fortuna. (Heerlijk dat alles zo lekker dicht bij elkaar ligt in dit kleine landje!) Verder was er namelijk niet veel te beleven in het gat. Monteverde.. tja qua gezelligheid ook niet echt een ontzettende hoogvlieger. Maar qua spektakel dan weer wel!!

Ziplines
Net als La Fortuna ligt Monteverde in een indrukwekkend mooi natuurgebied. Volop hikingmogelijkheden weer, maar dan is enige medewerking van je spieren op zich best een prettige bijkomstigheid 😉 En sinds de vorige hike had ik mijn vocabulaire uitgebreid met het spaanse ‘agujetas’ (= spierpijn), dus ja dan weet je het wel… Dus ik heb het natuurgebied beleefd vanuit de lucht: via ziplines! Super leuk!! De ziplines in combinatie met het nevelachtige weer, maakte het een als een soort sprookje. Heel bijzonder om in de mist te verdwijnen a la superman (@Pa het was honderd keer zo spectaculair dan de Superman zipline in Las Vegas) en via een Tarzan swing te proeven van een halve Bungee Jump ervaring (en jaahhh dat smaakte naar meer, als ik de mogelijkheid krijg deze trip ga ik zeker een Bungee Jump wagen!!).

Vervolgens ben ik met een Duitser en een Engelse doorgereis naar Jaco, een toeristische kustplaats aan de Pacific side. Maar na 1 nacht ben ik daar gevlucht. Was nogal massaal en weinig bijzonder. Dus toch maar besloten om voor $40 de ferry naar Montezuma te nemen. Beetje buiten budget, maar goed. Goeie keus bleek uiteindelijk, want we voeren in gezelschap van een stuk of 10 dolfijnen.

Reunited!!
In Montezuma liep ik Aida en Rosa heel toevallig tegen het lijf op straat. De spaanse chica’s van week 1. Was natuurlijk een groot feest wat we gelijk maar hebben gevierd met cocktail/salsa avondje :))) Super cool om ze weer te zien!!

Reunited in Monteverde

Montezuma heeft de bijnaam Montefuma, dankzij de wietlucht die regelmatig voorbij komt als je door de straten loopt. Tis een heel klein en vooral relaxed dorpje aan de kust van de Pacific side van Costa Rica. Heeft zo’n beetje 1 straatje waar alles gebeurt. Geen onaangename  routine voor een paar dagen: ontbijten, koffietje, strandje, lunchje, strandje, cocktailtje, salsadansje… Pura Vida ten top dus!!

Strandwandelingetje Montezuma

Watervalletje Montezuma

Schildpaddenrace
Bijzonder was het opvangcentrum voor schildpadden, waar ze bijna iedere dag zorgen dat de schildpadden die net zijn geboren veilig de zee bereiken. We hebben zo’n 100 inimini schildpadjes zien racen naar de zee. Heel mooi en bijzonder om te zien!! Gek om te weten dat er uiteindelijk maar 1 van hen zal overleven en op zal groeien tot een volwassen tortuga.

Baby Tortuga Montezuma

Schildpaddenrace Montezuma

Sprookjesachtige afsluiting 3 weken Costa Rica
Onze laatste dagen hebben we in Santa Teresa doorgebracht, een klein kustplaatsje iets verderop. Gelukkig met heel veel zon!! Zodat we het fijne ritme van Montezuma lekker konden voortzetten. En wetende dat ik de rest van dit jaar hoogstwaarschijnlijk geen strand meer zou zien, ging dat zonder al te veel problemen 😉 De laatste dag hebben we afgesloten met een sprookjesachtige strandrit te paard tijdens de zonsondergang. Betere afsluiting van Costa Rica hadden we niet kunnen hebben!

Strandrit Santa Teresa

Sunset Santa Teresa

Strike a pose – Yoga on the beach

Na afscheid van Aida, Rosa en Costa Rica ben ik een week geleden doorgevlogen naar bestemming numero 3: Boliva. Nog even getwijfeld om mijn stop-over in Colombia uit te breiden van 2 uur naar een week of 3. Maar uiteindelijk heb ik dit niet meer gedaan. Andere keer dan maar, want ik wil er zeker heen!!

Eenmaal in het vliegtuig naar La Paz (Bolivia) besloot ik me maar eens in te lezen. Had eigenlijk nog vrij weinig gelezen over Bolivia. En natuurlijk, het eerste wat ik las toen ik de Lonely Planet opensloeg was een heel epistel over hoe onveilig La Paz wel niet is geworden de afgelopen jaren. Gewelddadige ontvoeringen, overvallen.. etc. niet echt een heel gezellig vooruitzicht als je om 3 uur ’s nachts in je upsel aankomt in deze grote ‘gevaarlijke stad’. Maaar, ik ben alweer een ruime week verder, en… ik leef nog! :)))

Besoo!!

Hoy es hoy, mañana es mañana

‘Vandaag is vandaag, en morgen is morgen.’ Zo’n beetje de levensfilosofie van de Tico’s (Costa Ricanen) hier. En jezelf hieraan overgeven is op zich niet heel vervelend 😉 Eerste 1,5 week Costa Rica zit erop en ik ga lekker mee in de flow!

Toen ik vorige week zaterdag aankwam in hostel Gaudy’s in San Jose bleek het er nogal uitgestorven. Ok, het is geen hoogseizoen, maar had niet op een leeg hostel gerekend. Maar goed, ben na een wandelingetje en een bezoekje aan de supermarkt nog even mijn bed in gedoken voor een schoonheidsslaapje. Had tijdens de nachtvlucht namelijk geen oog dicht gedaan.

’s avonds aan de klets geraakt met 2 Spaanse chica’s die net waren aangekomen. Alba, een van de twee, ging alleen verder reizen en vroeg of ik met haar mee wilde naar de Caribische kust. Naaahh, daar hoefde ik natuurlijk niet lang over na te denken 😉 We bleken ook nog eens een goeie match, want onze levens zijn momenteel op alle vlakken zo’n beetje hetzelfde. Heel veel ‘Noo? Me tooo!’ momentjes al gehad, haha! En ohja, later die avond was de politie nog uitgerukt. Een Peruaan die ook in het hostel verbleef bleek geld gestolen te hebben van een ander. Geboeid afgevoerd en wel.

Puerto Viejo
De volgende dag – in de taxi – onderweg naar het busstation in San Jose reden we twee andere Spaanse chica’s bijna voor de voeten. Ook op zoek naar het busstation. Hup taxi in, reizigersviertal was gevormd! Samen zijn we naar Puerto Viejo gereisd. Plaatsje aan de oostkust van Costa Rica. Ook maar gelijk kennis gemaakt met het Costa Ricaanse klimaat in november. Regenseizoen.. blegh! Oke, dat wist ik, maar het regenseizoen is hier toch anders dan wat ik in Azië heb gezien. Hier kan het dagenlang regenen. Dus iedere ochtend is het weer spannend als de gordijnen open gaan 😉

Puerto Viejo

Puerto Viejo

Panama
In Puerto Viejo hebben we toen het droog was een kleine jungle trekking gedaan in het National Park van Cahuita, vlak langs het strand. En ja, sorry mensen ik weet dat er een aantal vriendelijk hadden verzocht dit niet te doen, maar de volgende dag zijn we doorgereisd naar… Panama! Naar het prachtige Bocas del Toro. Bijzondere grensovergang naar Panama trouwens.

Gave (maar gammele) brug bij ‘La Frontiera’ Costa Rica – Panama.

Klein probleempje bij de grens
Je moet letterlijk je busje uit, langs allerlei loketjes om wat dollars achter te laten in ruil voor stempels, over een gammele brug heen lopen met je backpack op je rug en vervolgens weer wat dollars achterlaten bij verschillende loketjes. Uiteraard ging het niet zonder problemen en was ik weer de sjaak bij het laatste loketje. Ik had namelijk geen ticket uitgeprint. En die moest je wel laten zien, als bewijs dat je het land ook weer gaat verlaten.

Achteraf bleek het natuurlijk een groot toneelstuk, maar ik was toch lichtelijk geïntimideerd toen de man in het hokje nogal boos op me reageerde en dat ik het land niet in mocht. Uiteraard kwam daar ineens vanuit het niets een reddende engel van de straat die wel ‘iets voor me kon regelen’. Enfin, $40,- dollar lichter (en het geld gaat hier al zo hard!) zat ik uiteindelijk 10 min. later toch in het busje met een stempeltje in m’n paspoort. Op naar Panama!

Paradijsje Bocas del Toro | Panama

Bocas del Toro
In Bocas del Toro ontmoetten we nog een aantal andere Spanjaarden waar we een paar dagen mee omgingen. Een grote Spaanse familie dus. Ik moest er dus echt aan geloven, over de drempel heen en Spaans praten maar..! Gelukkig wilden ze me graag helpen. En zowaar is mijn Spaans daardoor echt verbeterd. Al is het maar een tikkeltje 😉

Bocas del Toro was prachtig, vooral de snorkeltrip naar bountystrand Cayo Zapatilla. Dolfijnen, zeesterren en een rog gespot, gesnorkeld en heerlijk rondgedobberd op een verlaten eiland met bountystrand.

Snorkeltrip Bocas del Toro

Cayo Zapatilla | Bocas del Toro

Cayo Zapatilla | Bocas del Toro

Do in need to say more?

Eenmaal weer zo rood als een kreeft teruggekeerd van deze top dag, bleek dat er door een aantal locals in het kader van Pink Ribbon een zumba class op het dorpsplein werd georganiseerd. Dus wij hebben daar een uur lang als een gek staan dansen, zweten en meeblehren met de muziek. Superafsluiting van deze mooie dag!

Via Puerto Viejo ben ik samen met Alba teruggereisd naar San Jose. Zij zou zaterdag weer terugvliegen naar Barcelona. Rosa en Aida hebben we achtergelaten in Puerto Viejo. Misschien dat ik hen later nog tref aan de pacifische kust. Nadat ik Alba had uitgezwaaid heb ik zondag de bus gepakt naar het noorden, La Fortuna.

Uitstapje met de locals
In de bus naar Fortuna raakte ik aan de klets met een Tico. Hoppa weer een praktijklesje Spaans verder, want ze sprak geen woord Engels. Uiteindelijk nodigde ze me uit om mee te gaan naar haar familie om de verjaardag van haar neefje te vieren. Dus ik halverwege de route met haar uitgestapt en hop mee naar haar moeders huisje. Vervolgens zijn we met heel de family naar aguas calientes (hot springs) gegaan en hebben we lekker gegeten en gedronken. De volgende dag hebben ze me weer op het busstation gedropt en ging ik weer door naar Fortuna.

Tot zover deze update vanuit Costa Rica. Al heeft het ff geduurd vanwege de slechte internetverbinding de laatste tijd. Nu heb ik nog 1 weekje te gaan in Costa Rica voordat ik doorvlieg naar Bolovia…

Beso!