Don’t try this at home

Balanceren op het randje van de afgrond. Het begint te wennen. En het wordt dus ook steeds minder eng. Terwijl mijn ouders juist steeds sneller beginnen te piepen zodra ik weer een stapje verder richting de rand zet. Want echt, staat bijna nergens een hekje om een beetje waaghals tegen te houden. Je kan het hier dus zo spannend maken als je zelf wilt… 🙂

Zie hier wat ‘spannende’ kiekjes:

Grand Canyon

Horseshoe Bend – Page

Dead Horse Point

En hier een foto van mijn vader die ook heel graag wilde poseren 😛

Grand Canyon

(en ja, ik heb toestemming om deze te plaatsen)

Een paar dagen terug zagen we de Horseshoe Bend, bij Page (zie hierboven). Tot nu toe toch wel een van de mooiste dingen die ik heb gezien de afgelopen twee weken!

Kodakmomentjes
Dezelfde dag zagen we ook de Antelope Canyon. Mooi, en vooral hilarisch. Onze gids startte de rondleiding niet met een uitleg over het ontstaan van de Canyon. Nee, hij dreunde de camerainstellingen op voor het mooiste effect: camera op stand P, niet flitsen, ISO op 800, etc. ‘Everybody ready?’ Vervolgens kregen we gerichte instructies om in sneltreinvaart de mooiste kiekjes te maken.

Antelope Canyon

Nog net niet tot op de coordinaten nauwkeurig vertelde hij hoe je moest staan en waarop je je camera moest richten. Heerlijk dit, iedereen exact dezelfde foto’s in het fotoalbum! Maar he, mooi dat ze zijn! 😉

Antelope Canyon – Deze plaat heeft ook op de voorkant van het National Geographic Magazine gestaan 😉

Dead horse point
Afgelopen donderdag hebben we gehiked naar Dead Horse Point. Na zo’n drie uur klimmen en een mooie zonsondergang vonden wij het wel gezegend. Liften dus! Maar uitgerekend nu komt de kleinste auto aanzetten die we tot nu toe hebben gezien in de USA, met twee chineesjes erin. Ze waren zo lief om ons af te zetten bij het Visitor Centre van het park waar onze auto stond geparkeerd!

Uitzicht vanaf Dead Horse Point

DgfsA.. < oké, het is donker en we zitten in de auto en zojuist – as we speak – staan we oog in oog met een ree die op z’n ontzettende dooie akker de weg over stak. Vol in de remmen dus! Alle rommel die bij mij op de achterbank lag ligt nu zo’n beetje op het dashboard haha! Ik heb er nog knikkende knietjes van..

Enfin… We racen hier wat af. Er is zoveel te zien, en stiekem willen we eigenlijk niks missen. We verbazen ons hier nog iedere dag over de ‘beauty’ van dit land. Want echt: ieder uur kan het weer compleet anders zijn. Denk je dat je het mooiste wel hebt gezien, maar dan blijkt het volgende uitzicht is nog beter. Wat wij bijvoorbeeld afgelopen dagen voor onze kiezen kregen:

Capitol Reef National Park

Capitol Reef National Park

Tis net herfst met al die bossen met gele bomen

Onderweg naar Page

Monument Valley

Gisteren hebben we afgesloten met wat de mooiste weg van de wereld schijnt te heten. En terecht. Het was weer prachtig!

Highway 12 – een van de 10 mooiste wegen van Noord Amerika

Met als toetje een supermooie zonsondergang:

Sunset Highway 12

Oja, en ze zoeken hier ook nog een sheriff:

Sheriff gezocht

Tot de volgende update weer!

Grtz uit de Bryce Canyon

Ben er gewoon een beetje stil van…

‘Can it get any better?’ dachten wij gisteren al nadat we het prachtige Joshua Tree National Park doorkruisten. Jazeker! Vandaag had mijn moeder een bijzondere verrassing voor me geregeld. Week 1 zit er alweer op, maar man.. wat een dag was dit. Ik ben er gewoon nog een beetje stil van… Niet al te veel geklets dus deze update. Maar vooral mooie plaatjes kijken 🙂 

San Diego

Afgelopen donderdag hebben we nog een dagje San Diego gedaan. Met als hoogtepunt het enorme vliegdekschip USS Midway wat tijdens de 2e wereldoorlog is gebouwd. Verder een rondje sightseeing in het Gaslamp Quarter gedaan en nog een uurtje strand meegepikt. En dat laatste is al een attractie op zich. Ze patrouilleren hier continu met enorme helicopters langs het strand. Heel bizar en ook tegelijk gaaf om te zien!

Vliegdekschip USS Midway in San Diego

Joshua Tree National Park

Gisteren hebben we onze eerste echte lange tocht gemaakt (643 km!!). Van Palm Springs naar Phoenix, met een ‘klein’ omweggetje via Joshua Tree National Park. Wat ontzettend gaaf was dit eerste park al om te zien! Het park heeft haar naam te danken aan – hoe verrassend – de Joshua Tree: Ook veel mooie rotspartijen gespot:

Grand Canyon

En dan vandaag: the cherry on the pie. (En wat voor een cherry!!) Op onze weg naar Flagstaff had ons moeders een mooie verrassing voor mij in petto. Namelijk een helicoptervlucht door de Grand Canyon. Niet te beschrijven hoe gaaf!! (ga het dus ook niet proberen) 50 minuten rondzwieren boven en rondom de Grand Canyon. En it must have been my lucky day: ik was de gelukkige die voorin mocht zitten naast de (zeker niet onaangename) piloot haha!! Co-pilootje spelen @ de best seat dus! Mijn uitzicht aan de rechterzijde: Mijn uitzicht aan de voorzijde: Dus lieve mensen.. ik heb er niet lang voor hoeven zoeken (1 week is best netjes toch) ik weet eindelijk wat ik wil: Helicopterpiloot worden! Waah, super cool!! 🙂 🙂

On the edge

Eenmaal weer met beide benen op de grond, hebben we nog enigszins stuiterend van de adrenaline de dag mooi afgesloten op de rand van de afgrond. De Grand Canyon by sunset: Het is hier 11 uur ’s avonds nu. Morgen weer een drukke dag voor de boeg. Ik ga nu lekker dromen over de vlucht van mijn leven! Een goede werkweek gewenst allen! Bye!